Drzewo

Na dróg rozstaju
Stoi drzewo
Drzewo niepozorne
Rośnie z dala
Od zgiełku chałasu
Rośnie sobie spokojne
Myśli sobie
Dokąd ci ludzie
Idą to w lewo
To w prawo
Myśli sobie
Jak to na świecie
Życie im błogo upływa
Kręci się kołysze
To w lewo
To w prawo
Pragnie by jak najszybciej
Wyrwać się do niego
Wtem wiatr się zerwał
Drzewo się wije
Coś głośno huknęło
I padło na drogę
I przyszli drwale
Drzewo pocięli
Na deski
Które rozesłali
To na lewo
To na prawo
I tak spełniło się
Drzewa marzenie
By poznać błogi
Pełen cudów
Świat ludzi